Ziekenhuizen....

Gister had ik een bel-afspraak met mijn neuroloog van het Rode Kruis Ziekenhuis. Ik had wat vragen voor hem. Rond de afgesproken tijd werd ik netjes gebeld door een neuroloog, niet mijn neuroloog, maar een andere, vrouwelijke. Vond ik apart, ik had het fijner gevonden als het mijn eigen neuroloog was geweest, ook al heb ik hem pas een paar keer ontmoet en gesproken. Het is fijn als hij alles afhandelt. Maar goed, een neuroloog is een neuroloog dus ik heb er maar niets van gezegd.

Mijn eerste vraag was of ik een doorverwijzing kon krijgen voor een psycholoog. Het lijkt me prettig bij iemand gal te kunnen spuwen betreffende mijn situatie. Die doorverwijzing was geen probleem. Ze hebben bij het Rode Kruis (HAGA) iemand om mee te praten, maar ik kan ook via de huisarts een doorverwijzing krijgen als ik liever met iemand anders praat, top! Gaan we doen. Mijn tweede vraag was een beetje een domme vraag. Ik was vergeten hoe laat ik 9 februari in het ziekenhuis moet zijn, het is goed dat ik het opgeschreven heb want ik ben het alweer vergeten. Op de een of andere manier vergeet ik namen, tijden, data, eigenlijk bijna alles wat me verteld wordt in het ziekenhuis. Het ene oor erin, het andere oor eruit. Alsof ik weer in de schoolbanken zit. Het is niet zo dat het me niet interesseert, integendeel, maar het blijft niet plakken.  

De derde en meest belangrijke vraag was wanneer de afspraak voor de uitslag zou zijn. Maar dat kon de neuroloog niet vinden. ‘Heeft u die afspraak nooit ingepland?’. Nee dat had ik niet, het is zó stom van me, maar ik dacht dat ze dat wel automatisch zouden doen, zeker als je niet verteld wordt dat je die vervolg afspraak zelf moet maken. Sorry hoor, maar dat schiet bij mij het verkeerde keelgat in. Het is toch extreem logisch dat er na een MRI scan automatisch een vervolg afspraak wordt ingepland? Of dat je ten minste heel duidelijk wordt verteld dat je dat zelf moet doen? Onbegrijpelijke, rare, irritante manier van werken. Bah. Het gevolg is nu, dat ik een volle week mag wachten op de uitslag. Spannend!! Gelukkig hadden ze nog wel een gaatje VOOR mijn verjaardag, dat is boffen. Lekker een week billen knijpen.