Prik 1.

Zo meteen, over een kwartier ongeveer, staat de verpleegkundige van de farmaceut voor de deur. Ze komt de eerste prik zetten. Ik kan niet uitleggen wat een raar gevoel dat is. Vandaag is echt weer een nieuw hoofdstuk, vanaf vandaag moet ik elke dag voor de rest van mijn leven medicijnen prikken. Gekke gedachte, angstaanjagend zelfs. Maar ik wordt er beter van, sterker, gezonder.

(1 uur later) Ik ben licht in mijn hoofd. Dat schijnt erbij te kunnen horen maar heeft voornamelijk te maken met mijn eigen stressniveau voordat de prik gezet werd. Die was erg hoog, zelfs volgens de verpleegkundige. Een hele lieve zachtaardige vrouw die echt weet waar ze het over heeft. Ze werkt voor Care4MS. Ik vond het gewoon heel erg eng, je duwt toch een injectienaald je buik in. De prik zelf heb ik helemaal niet gevoeld. Na een minuut ongeveer kreeg ik het gevoel van een wespensteek op de prik plek. En ik werd dus licht in mijn hoofd.

Het zal nog wel even wennen blijven de komende paar weken. Het is ook de vraag hoe mijn huid gaat reageren op de Copaxone, het is hopen dat het mee valt en dat ik niet heftig reageer. Morgen ochtend moet ik het alleen doen, zonder de verpleegkundige. Ze gaf aan dat het beste voor mijn huid is om de prik zelf te zetten, maar ik heb toch gekozen voor een prik pen, want dan zie je de naald niet je huid in gaan. Ik denk dat ik dat ding nog wel even gebruik tot ik er klaar voor ben zelf de injectie te zetten. Dat vind ik nu nog wel even te moeilijk.

Maar zoals ik al zei, vanaf nu is het de eerste dag van mijn nieuwe leven met medicatie. De verpleegkundige gaf ook aan dat bij sommige mensen de Copaxone ervoor kan zorgen dat je niet meer zo veel trek hebt in alcohol, laten we ook maar hopen dat dat niet zo zal zijn. Zoals ik al vaker heb gehoord is het leiden van een regelmatig en gezond leven erg belangrijk, dat gaf de vrouw ook maar weer eens aan. Het zetten van zo een prik is kinderspel in verhouding tot het leiden van een regelmatig leven. Daar ligt niet alleen het grootste te behalen voordeel, maar heeft ook de meest positieve uitwerking op mijn lichaam. Net als geen stress en niet roken. Ik rook, ben een stresskip en hou intens veel van de leuke, sociale weekenden. Mmmmmm….

Nu gaan we uitwaaien op het strand en gelijk mijn medisch paspoort laten ondertekenen door mijn huisarts. Een vliegtuig instappen met 14 injectienaalden kan anders rare vragen oproepen. Voor nu, op naar morgen.