E-bike.

Het werken gaat super lekker. Na een maand niets doen is het zelfs een goed gevoel weer bezig te zijn met Energy Guards. We hebben het druk en onze klanten blijven tevreden. Voor de maand Thailand werkte ik vier dagen per week 6 uur. Na overleg met mijn baas is besloten om vijf dagen 5 uur te gaan werken. Hij en ik merkte dat het na 14.00 uur ophoud bij mij. Er komt dan gewoon niet heel veel meer uit mijn vingers. Ik heb geen concentratie meer en begin met een soort non-stop gaap sessie. In de ochtenden ben ik ouderwets wakker en gaat alles van een leien dakje. Dat geldt ook voor fietsen. Naar werk rijd ik iedereen voorbij met niet al te veel moeite. Heerlijk om de snelste op de fiets te zijn.

De terugweg is een ander verhaal. Ik ben dan moe van het werken en ben niet vooruit te branden. Zware benen, laag tempo. Vrijdag was een uniek dieptepuntje. Een kilometer voor mijn huis schoot de kramp in mijn been en werd fietsen echt een hel. Ik heb het huis gehaald maar moet dan ook bijkomen van de geleverde kracht inspanning. Ik denk dan aan een paar jaar geleden, mijn marathon plannen en dat die MS mij niet stuk zou krijgen. Ik moet bekennen dat ik niet denk ooit nog een marathon te rennen. Als mijn been weer relaxed doet misschien een halve… Anders een tien. Het maakt niet uit, het is ok. Maar goed, fietsen, toch een bezigheid die ik altijd erg leuk heb gevonden, is ineens niet meer zo leuk.

Mijn ‘happy MS’ nichtje heeft een paar maanden geleden een e-bike van haar man, mijn neef, gekregen en is daar lyrisch over. Fietsen is ineens weer goed te doen, ook met haar kinderen en boodschappen. De hulp motor levert genoeg kracht om langere ritten te fietsen en niet moe te worden. Toen ik dit hoorde wist ik het meteen, zo’n fiets is voor mij ook een uitkomst. En dit wisten mijn ouders ook. Gisteren zijn we naar een fietsenwinkel in Den Haag geweest om naar een e-bike te kijken en geloof het of niet, ik krijg voor mijn verjaardag een elektrische fiets!!!! Ik ben zo extreem blij!!! De testrit bij de fietsenmaker was de mooiste fiets rit uit mijn leven, alsof ik weer 18 was! Zonder echt mijn best te doen reed ik 43 km/h! Over 6 weken is de levering en ik kan niet wachten om met die fiets alles te doen waar ik nu steeds vaker de auto voor pak. OMG ik heb zin om op die fiets te vlammen!!

Mijn mountainbike is te koop, die marathon vergeet ik en het interesseert me helemaal niets. Als je niet linksom van A naar B komt, dan maar rechtsom. Ik denk zelfs dat rechtsom in dit geval een veel leukere en soepelere route is. Ik heb enorm veel geluk dat mijn ouders zo’n fiets kunnen betalen, dat weet ik. Niet iedereen met weinig energie zal zo veel geluk hebben. Ik hoop dat verzekeraars de e-bike in de toekomst gaan vergoeden voor mensen die er baat bij hebben. Het is ook gezonder, want je blijft bewegen. Nog 6 weken op de Gazelle.