Joy oh joy!

Zondagnacht hebben Marije en ik allebei slecht geslapen. Soms heb je van die nachten dat je geen oog dicht doet, heerlijk is dat. Misschien dachten we allebei wel aan de uitslag van de lumbaal punctie, misschien waren we samen zenuwachtig voor de oogtesten, ik weet het niet. Toen de wekker om half 8 ging waren we in ieder geval uiterst vrolijk en hadden we geen brandende ogen. We hadden ook erg veel zin in een rit naar het ziekenhuis en waren dus erg blij dat we een afspraak hadden.

De dag werd alleen maar beter! Toen we bijna op de snelweg zaten bij Rijswijk pakte Marije pardoes ons afsprakenformulier dat we in de auto hadden laten liggen. We hebben de auto aan de kant gezet een vreugde dans gedaan bij de ontdekking dat we 8 dagen te vroeg in de auto waren gestapt, dolletjes! Dus weer rechtsomkeert gemaakt terug naar huis waar we gelijk vrolijk aan het werk zijn gegaan. De dag kon echt niet meer stuk! Wouw!

Volgende week meer spannende verhalen uit het leven van intens gelukkige en blije MS patiënt en zijn allerliefste en immer vrolijke vriendin!