Ik moet nog zo ontzettend veel leren! Vooral
over mezelf en hoe mijn lichaam reageert op bepaalde situaties of
gebeurtenissen. Afgelopen weekend was zo’n weekend dat uit elkaar barste van
leuke feestjes, vrijdag en zaterdag waren er allerlei leuke, sociale dingen te
doen. Ik had zo veel zin om lekker mee te feesten, van mijn fiets te vallen op
weg naar huis, dronken mijn bed in te kruipen, me helemaal kapot te lachen tot
diep in de nacht. Maar ik heb verstandig gedaan. Vrijdag en zaterdag lag ik
rond 1 uur te slapen. Ik heb meer water dan bier op, op beide avonden.
Natuurlijk heb ik wel wat gedronken, maar zo goed als bijna niets. En op zondag
was ik weer zo duizelig en moe als de pest.
Het is niet te geloven!! Hoe fucking oneerlijk
is dit! Ik doe echt heel erg mijn best en het is echt heel erg moeilijk! Naar
bed gaan terwijl het feest nog moet losbarsten, mezelf onder controle houden,
niet gek doen en dan toch nog te ver gaan! AAAHHHHHHH!!!!!!! Ik ben natuurlijk
nog herstellende van een maand geleden, maar HALLO?, hoe lang gaat dit duren??
Niet te doen dit, ik word er gek van!! Ik weet dat bijna niemand zo feest, dat
het niet normaal is, bijna iedereen in Nederland rond 1 uur gaat slapen in het
weekend, ik word ook ouder, het hoort bij volwassen worden, etc, etc. Maar ik
en mijn vrienden doen dit sinds we 14 zijn en met heel veel plezier. En zij
gaan lekker door. Waarom ook niet? Het is leuk, het is heel erg leuk.
Ja ik kan hardlopen, ja alles doet het nog, ja
ik heb de leukste vriendin van de wereld die me steunt, ja ik heb een mega
huis, ja ik heb de liefste familie en vrienden om me heen, en ja, IK WIL MEER.
Net zoals vroeger (vroegah)! Ben ik dan hebberig? Leef ik te veel in het
verleden? Ik ben heel gelukkig, ben op een aparte manier gezond, heb alles wat
mijn hartje begeert. Waarom mis ik die ouwe vertrouwde weekenden dan zo erg?
Waarom heb ik heimwee naar een brakke zaterdag op het voetbalveld? Ik moet er
mee leren omgaan. Leren, bah, wat haat ik dat woord af en toe. Vroeger leerde
ik door te vallen, nu moet ik leren om niet te vallen.
Toen de neuroloog mij vertelde dat ik aan
energie management moest gaan doen dacht ik nog; Energie management? Gast, ik
energie je er met gemak uit. Ik energie je naar de maan en terug. Energie
management, HAH!, doe niet zo raar, je hebt geen flauw idee wat energie is! Ik
begrijp nu wat ze bedoelen met energie management. Niet losgaan in het weekend.
Waarom noemen ze het niet “weekend management”? Ok, een maand geleden had ik
het “klus management” genoemd, ik begrijp dat alles met het woordje ‘te’ ervoor
slecht is. Maar neem maar van mij aan, dat het mijn lievelingswoord was / is.
Ik overdrijf misschien een beetje en ik mag echt niet klagen, maar dit zat me
dwars. Het is echt wennen! Ik ga nu maar weer genieten van mijn leuke leven,
dat voelt beter dan klagen over de drank die ik niet drinken kon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten