Eerste maand prikken.

De eerste maand prikken met de Copaxone zit er bijna op. Het is heel erg goed gegaan! Ik heb drie harde plekken in mijn buik, maar daar heb ik geen last van en ik kan er omheen prikken. Al met al is het me 100% meegevallen. Het is natuurlijk niet leuk om elke dag een injectie te moeten zetten, maar geloof me, het went heel snel. De zorg van care4MS is heel goed, de verpleegkundige heeft me al twee keer gebeld om te vragen hoe het gaat en of ze ergens mee kan helpen, heel fijn. Ik ben daar echt heel tevreden over.

Ik voel me zelf ook goed. Ik heb niet heel veel nare of rare klachten en ik heb zelfs het gevoel dat ik wat meer energie heb, alhoewel twee van die extreem hete dagen in ons sauna huis ervoor zorgen dat ik slecht slaap en dat hakt er wel even in. Vannacht hebben we zelfs in de huiskamer op een luchtbed geslapen omdat de huiskamer veel koeler is dan de slaapkamer.

Het hardlopen, waar het de komende tijd een beetje over zal gaan, gaat mega goed!! Natuurlijk heb ik een goede basis conditie, maar het is wel weer even opstarten na een paar maanden niet heel veel te hebben gesport. Groot voordeel is dat ik in anderhalve week weer een kilo of 4 lichter ben, dat was weer nodig… Het maakt het rennen ook veel prettiger, anders sleep ik toch een hoop ellende met me mee de hele tijd.

Vorige week heb ik dus 31 km gerend, deze week hoop ik hetzelfde te doen. Na twee dagen zit ik op de 20 km, vrijdag wordt dus even aanpoten weer.

Het rennen heeft twee extra dimensies gekregen. Ten eerste heb ik MS. Ik ben sneller moe en kan iets minder hard rennen omdat ik dan te duizelig wordt, rustig aan doen dus. Ten tweede ben ik aan het trainen voor de moeder der marathons, dat motiveert me gek. Helemaal het idee dat ik geld ga inzamelen voor het MS fonds is een goede motivatie. Ik droom tijdens het rennen over record bedragen die ik en de mensen die met me mee gaan rennen (ik hoop zo veel mogelijk) gaan ophalen. Maar dat moet gaan lukken, er zijn nog 17 maanden om een mooie sponsor groep op te bouwen.